Verandering naar ecovriendelijk leven
Weten jullie nog die momenten dat je als kind helemaal op kan gaan in de wereld waarin je leeft? Ik wel en ik ben er zo dankbaar voor dat mijn dochters mij dit weer opnieuw hebben leren doen! Het heeft mij geholpen om ons leven anders in te richten. Ook om dingen beter in te schatten naar de waarde die het voor mij heeft. Meer rekening houden met het eco-systeem is dan ook helemaal niet zo lastig.
Het is heus niet allemaal zonneschijn, er zijn ook ontzettend veel momenten waarin ik mij enorm irriteer omdat dingen niet gaan zoals ik dat wil, met twee jonge “zelfstandige” dametjes in de buurt. Toch, tussen al deze hectiek door, mag ik zien dat deze kleine wezentjes zich zo kunnen verwonderen. Ondanks dat ze geen baby meer zijn en veel dingen inmiddels normaal zijn geworden stellen ze nog steeds briljante vragen waar ik zelf soms niet eens een antwoord heb. Ook zie ik hoe ze kunnen genieten, gisteren nog sleepte Jolie mij mee de bosjes in en zei “wow mama! kom kijken, het is hier zo mooi!” Heerlijk toch als je zo mag leven!
“Mag ik het opruimen?”
Toen Norah 4 was kwam het moment dat zij geraakt werd door die verwondering en voor het eerst inzag dat het niet altijd alleen maar mooie dingen zijn die daarvoor zorgen. Haar verwondering werd voor het eerst in haar leven bewust een verbazing en verdriet. Niet omdat iets haar niet zinde of omdat er opeens een regel was waarvan zij nog niks wist. Nee, vanuit informatie die ze kreeg op school. Het ging over de plasticsoep. Norah raakte er niet over uitgepraat. Ze zocht plaatjes op met opa en vond het verdrietig voor alle dieren die ze zag. Daarna sprak ze elke ochtend tijdens ons wandelingetje naar school over het afval dat in de struiken zag, waarom ligt dat daar? Waarom doen mensen dat? Weten ze dan niet… toen kwam de vraag: “Mama, klopt het dat het voor de diertjes in het park ook niet goed is dat er plastic in de struiken ligt?” Natuurlijk antwoordde ik met “ja dat klopt.” Want iets anders kon ik er niet van maken. Toen kwam de volgende vraag, mag ik het dan opruimen? Wat zou jouw reactie zijn?
Verwondering van een kind
Ondanks al mijn blogs over zwerfafval opruimen en mijn gewoonte om dat nu wekelijks te doen dacht ik daar, iets meer dan een jaar geleden, anders over. Eigenlijk had ik helemaal geen zin om op te ruimen want ik vond het maar vies en vooral vond ik ook dat anderen de verantwoordelijkheid moesten nemen om het niet op straat te gooien. Ik gaf gelukkig als antwoord, meer omdat het pedagogisch verantwoord was, dat we dat wel konden doen als het droog- en mooi weer was. Norah vergat het niet, weken later vroeg ik op een zondag wat we konden gaan doen. Norah antwoordde meteen “vandaag is het mooi genoeg weer toch?! Dan gaan we opruimen zodat de weg naar school weer schoon is en de beestjes geen last meer hebben van het afval!” Ok… wat daarop volgde is inmiddels duidelijk 🙂
Toen ik haar zag kijken naar het afval, naar de beestjes die we tegenkwamen, naar de planten die in bloei stonden, zag ik ook mijzelf als meisje. Zingend voor de sneeuwklokjes, kijkend naar de wolken, mieren onderzoeken, een musje redden, dansen op het strand. Ik voelde mij speciaal dat ik naar de bomen mocht kijken en maakte in gedacht soms een foto. Klik, dat bleef bij mij. Een dromer of gewoon een kind dat zich verwonderde? Ha dat was ik in ieder geval, ergens was ik die verwondering voor onze wereld kwijt geraakt waardoor ik niet meer zag wat er eigenlijk nodig is. Vanaf dat moment, nu iets meer dan een jaar geleden, is die verwondering terug en mijn leven niet meer anders geweest. Ik ontdek elke dag meer over hoe ik voor mijn omgeving kan zorgen. Hoe ik mij weer kan verwonderen over de kleine dingen en het lukt mij opeens om dingen te laten waarvan ik eigenlijk altijd al wist dat ze niet ok waren. Het geeft rust, ik voel mij weer speciaal en ik voel mij trots. Trots op de wereld waarin we mogen wonen en trots op mijn dochters die niet beter weten dan zich zo te voelen.
Zwerfafval rapen als openbaring
Dit afval rapen was voor mij ook een openbaring, wat laten wij als mensheid veel afval achter op deze aarde. Dat zwerfafval is maar het topje van de ijsberg en voor het eerst realiseerde ik mij dat we leven op deze aarde alsof we deze ook gaan verlaten. Nu klopt dat natuurlijk voor ons allemaal op een bepaald moment als ons leven eindigt. Maar eigenlijk eindigt dat niet, we laten allemaal iets achter waarin we voortleven. Ik heb besloten dat wat ik achterlaat iets is waarover mijn dochters zich mogen verwonderen, dankbaar voor mogen zijn. Niet alleen voor zichzelf maar ook voor de planeet waarop we leven en als je “in to that” bent, de energie die we met elkaar delen. Dat is eigenlijk wat ik mijn hele leven lang al voel, niks staat los van elkaar. Alles en iedereen is wat mij betreft met elkaar verbonden.
waar begint ecovriendelijk leven bij jou?
Dus wat bij ons begon met afval rapen en weggooien werd eigenlijk steeds groter omdat het zo logisch lijkt om er niet aan mee te doen. En groter was ook echt groter want we zagen opeens op veel meer plekken afval dat wij achterlieten.(door kleding, door spullen, door schoonmaken) Ook al was dit niet in het park in de buurt of in sommige gevallen zelfs helemaal niet zichtbaar. Waar begint jouw weg naar samen leven met onze planeet? Wie of wat zet jou aan tot veranderen? Wanneer voel jij dat het goed is en voel je rust in je leven? Welke vragen stel jij aan jezelf?
Take care, Take Fairhups
40 reacties
Nicole Orriëns
Ik ga niet op vakantie en vlieg nooit dus dat scheelt al een boel denk ik. Verder koop ik veel kleding tweedehands en probeer ik zo min mogelijk plastic te gebruiken wat overigens nog niet meevalt.
fairhups
fijn dat je hier ook bewust mee bezig bent! sommige dingen zijn zo simpel toch en tweedehands shoppen is echt favoriet gevonden bij mij 🙂
pff dat plastic, dat herken ik wel hoor! we halen nu in ieder geval ons brood en de ongesneden groente zonder plastic. daarnaast hervullen we zeepflesjes enz. dat helpt maar het blijft veel plastic afval…
Henk
Ik eet al jaren geen vlees, dus draag wat dat betreft een steentje bij en qua vakanties gaan we vrijwel altijd met de trein richting oostenrijk of Zwitserland oid. Maar ja moeilijke is altijd dat je ook kan beargumenteren dat niet op vakantie gaan nog beter is..
fairhups
ja daar heb je zeker gelijk in al denk ik dat het goed is om telkens een stapje minder te doen en te laten wat je makkelijk lukt. je maakt al een groot verschil door geen vlees te eten en niet te vliegen en volgens mij is met de trein op reis gaat niet een enorme belasting. Als iedereen dat zou doen zou er echt een groot verschil gemaakt worden! wij letten ook nog op het kopen van spullen, echt veel makkelijker dan verwacht. misschien iets om uit te proberen 🙂
Xarifa
Goed dat ze het er op school over hebben, maar zo vroeg al, weet niet zo goed wat ik daar van moet vinden.
fairhups
het is op die leeftijd niet meer dan vanzelfsprekend om goed voor de wereld te zorgen dus ik denk dat het juist een goede leeftijd is 🙂 onze dochters weten ook waarom we bijvoorbeeld minder vlees eten en ook dat vlees dode dieren zijn. Ik merk dat ze er veel plezier aan beleven dat ze iets goeds kunnen doen, heerlijk om te zien!
An
Veel minder vlees eten en zo weinig mogelijk plastic. Dat laatste is wel niet evident…
fairhups
dat laatste is ook erg lastig… wij doen nu het brood en de groente zo min mogelijk in plastic maar we hebben weinig mogelijkheden in de buurt om plasticvrij te winkelen. met de auto ergens naar toe rijden laat ook weer microplastics achter op de weg dus ook niet perse goed, ik weet niet waar de grens ligt hoor maar ik denk dat als je al zoveel mogelijk doet dat het dan ook al beter is en de verpakkingsindustrie is ook aan het veranderen zie ik. heel fijn is dat!
lodi
Ik ben me wel heel bewust van het scheiden van afval, ik ruim afval ook altijd op en laat in de winter de kachel nooit aan staan, deuren gaan dicht en zo. Ik rij hybride en probeer er zeker iets aan te doen.
fairhups
super goed!
Mandy
Wij scheiden afval thuis en heel eerlijk gezegd, ben ik vaak geneigd om afval uit het raam te gooien als ik aan het werk ben (vrachtwagenchauffeur) maar ik doe het nooit, ik ben er bewust van hoe erg het voor de dieren en het milieu is en ik kan me er nu ook echt aan irriteren als mensen afval op straat gooien en als ik het zie liggen
fairhups
wat goed dat je die behoefte onderdrukt! hoe los je dat nu op? afvalzakje in je cabine?
Janet
Ik ga soms afval rapen (meestal op reis, thuis doe ik dat dan eigenlijk nooit), let op het plastic en scheid mijn afval. Ik koop steeds meer biologische producten maar vind dat vaak nog wel aan de prijzige kant.
fairhups
ja dat is herkenbaar inderdaad dat biologisch prijzig is en het is niet bewezen dat het ook beter is voor onze planeet… vaak is er zelfs meer land nodig om te groente te verbouwen bijvoorbeeld. lastig dus om uit te zoeken wat echt het beste is, wel nog een wens voor dit jaar om dat te doen!
Balou
Plastic vind ik vreselijk, kan er zo verdrietig van worden, wat het allemaal aanricht…
fairhups
ja he, helemaal na het bericht van gisteren dat er ook echt plastic deeltjes rondvliegen in onze lucht… is het dan echt overal? Ik geloof wel dat er binnenkort veel zal veranderen.
Kristof
Duurzaamheid is zo’n term die iedereen best voor zichzelf invult vind ik. Ik zie mezelf nog niet al te gauw zwerfvuil gaan rapen maar prober wel op andere manieren duurzaam te zijn.
Ik draag mijn kleren veel langer dan vroeger, ik gooi al helemaal niks meer op straat of in de natuur en probeer dit ook uit te leggen aan mijn kinderen, enz. enz.
fairhups
voor ons was het afvalrapen ook meer een eye-opener. Het hielp ons om op een andere manier te kijken naar het “afval” dat we achterlaten. kleding langer dragen is al een enorme mindering van belasting van de aarde. super goed!
Rory
Mooi! En je raakt een teer punt bij mij. Net als jij zie ik steeds meer zwerfafval en onlangs is het project in de klas van mijn dochtertje afgerond (onderwerp milieu) en zij heeft ook samen met haar vader de troep op het speelplein opgeruimd. Ik voel de ‘urge’ om dat overal te gaan doen op straat. Maar de twee keer dat ik het heb gedaan greep ik al direct in de plastic vleesbakjes waar rauwe kip in had gezeten. Toen ik een keer een kapotte glazen fles zag had ik die ook meegenomen, maar vervolgens zag ik niets waar het in kon. Nam ik het mee naar huis (hartstikke link zo’n scherpe kapotte fles in huis met een klein kind) en heb ik het zo snel mogelijk naar de glasbak gebracht. Ingewikkeld vind ik het. Dat andere mensen die deze rommel veroorzaken er ook zelf niet iets mee doen.
fairhups
het moment dat ik mij daar over heen zette en zag dat het niet de troep van andere opruimen is maar opruimen voor onszelf, de dieren in het park en alle planten die daar groeien ging de knop om. we gebruiken nu afvalknijpers, die ze in veel gemeentes beschikbaar stellen. gaan lekker een rondje lopen, klagen wat en zien resultaat. het is echt een beetje een hobby geworden 🙂
Manon
Net als Nicole gebruik ik nooit het vliegtuig. Maar ook nauwelijks de auto. Ik verspil weinig water en scheid afval.
Mooi dat je kindje zo meeleeft!
Amy
Soms verbaas ik mij erover hoe achteloos mensen kunnen zijn met afval achterlaten in de natuur. Ik snap dat gewoon niet, het zit zo in mijn systeem om gewoon je zooi mee te nemen en thuis weg te gooien als er geen andere mogelijkheid is. Afgelopen weekend was ik in Zeeland op het strand en zag verschillende dingen liggen. Een plastic zak waaide voorbij omdat een kind het op de grond gooide. Gelukkig was er de vader die er achteraan rende en het opraapte en zijn kind even vertelde dat dat echt niet kon. Goed dat ze daar op jonge leeftijd al meer over leren op school, dat kan wat mij betreft niet vroeg genoeg beginnen!
Life of a Passion
Bij mijn reizen probeer ik wel altijd mijn stoel naar een green seat om te vormen. Je betaalt dan meer ter compensatie voor het milieu. Verder bij het snorkelen neem ik ook al het afval mee dat ik tegenkom terug naar het land om het daar in de vuilbak te gooien. Thuis proberen we flessen in glas te kopen en probeer ik altijd een drinkbus te gebruiken (maar deze vergeet ik meer dan ik zou willen hebben).
fairhups
oef ja die flesjes meenemen heeft bij ons ook even geduurd hoor, het moet echt gewenning worden.
Manon
Goed om je kinderen al wat bewust te laten zijn!
Bergfamilie
Ik woon in een wintersportdorp, het is om te huilen als je ziet wat mensen uit de skilift gooien. Ik heb één keer een ree verstrikt in plastic geholpen. Het beestje was volledig gestresst, want vlucht natuurlijk altijd voor mensen maar kon nu niet weg. Ik heb het weleens opgeraapt, omdat mijn zoon dat wilde… Maar doe dit eigenlijk alleen op onze eigen ‘huisberg’. Het is gewoon echt heel vies om de sigaretten peuken en tissues (lees pleepapier) van andere op te ruimen en daarna je appeltje te gaan eten…
fairhups
dat kan ik mij voorstellen, wij hebben nu knijpers en handschoenen, dat helpt al veel! soms laat ik papier ook liggen omdat dit ook sneller vergaat. sigarettenpeuken wel al kan ik mij hier wel aan irriteren want dat is best een werkje om met een knijper op te rapen.
Melanie Hoogvliet
Ik vind mezelf best duurzaam. Ik scheid plastic , groen , papier , glas en overig afval van elkaar. Daarnaast doe ik bijna alles lopend of op de fiets heb ik pas 2x in me leven gevlogen en denk ik gewoon heel bewust na over dingen.
fairhups
Wat goed, ik denk inderdaad ook dat het belangrijkste is dat je keuzes maakt waarin je bewust weet dat het soms niet goed is maar meestal wel!
Melissa
Wij gaan niet op vakantie, reizen niet veel. En kachel staat alleen aan als het moet. Verder vind ik erg belangrijk om afval te scheiden van elkaar.
fairhups
Dat helpt inderdaad ook al zo veel en in je eigen omgeving is ook zoveel moois te ontdekken toch 🙂
Wanda
Ik denk dat als iedereen op zijn manier een beetje beter voor het milieu zorgt en zich er ook wat bewuster van wordt dat het al een groot verschil kan maken. Als ik zie hoeveel afval er bij elke afslag in Nederland ligt, dan verbaas ik mij daar altijd weer over. Ten eerste hoe krijgen mensen het voor elkaar om in een bocht afval uit een auto te gooien en ten tweede waarom doen ze het? Wij scheiden onze afval al jaren, gebruiken zo min mogelijk plastic, kopen regelmatig tweedehands spullen, maar zonder auto lukt helaas niet. Ik moet dagelijks 130 kilometer rijden naar mijn werk waarbij het openbaar vervoer geen optie is. En ja, we doen ook wel eens een vliegvakantie, puur omdat we gewoon naar die ene bestemming willen, dus nee, helemaal duurzaam leven is soms lastig toe te passen.
Skincarebynaomi
Wat bijzonder dat ze er al zoveel mee bezig is! Ik ben er nog best te weinig mee bezig. Afval scheiden doe ik wel, minder lang douchen, minder vlees eten. Maar ik denk dat het nog veel meer kan.
Skincarebynaomi
Wat bijzonder dat ze er al zoveel mee bezig is! Ik ben er nog best te weinig mee bezig. Afval scheiden doe ik wel, minder lang douchen, minder vlees eten. Maar ik denk dat het nog veel meer kan.
fairhups
Soms is een beetje minder de stap naar meer, dat is in ieder geval wat wij merken. het helpt mij om er regelmatig iets over te lezen of te kijken en te realiseren dat we inderdaad in overdaad leven. we missen de dingen die we eerst dachten te missen echt niet…
Maaike | Travelbliss
Het is goed om bewust met onze planeet bezig te zijn en doe dat ook zo veel mogelijk, maar ben niet bereid om reizen hiervoor op te geven
fairhups
wij reizen nu anders, we gaan dit jaar bijvoorbeeld met de boot en hoeven maar 6 uur auto te rijden… ik denk dat er dichtbij ook veel mooie dingen te zien zijn 🙂
Marieke
Ik begrijp niet dat mensen zomaar afval op straat gooien. Kleine moeite om toch even in de container te doen.
Caroline
Een duurzaam leven begint volgens mij bij bewustwording. Pas als je gaat merken welke impact je gedrag en lifestyle op onze omgeving heeft besef je hoe je een duurzame wending aan jouw manier van leven kunt geven. En je beseft ook hoe kwetsbaar onze planeet is.
Nadia
Eerlijk is eerlijk, we zouden er veel meer aan kunnen doen… Maar we zijn al een eindje op weg! We vliegen nooit, dat is al één 😉 Daarnaast scheiden we afval, douchen we niet te lang en hebben we een regenton om de plantjes water te geven. We kopen niet te pas en te onpas plastic zakken in de winkel en gebruiken geen wegwerprietjes.